دست در دست هم دهیم به مهر

سلام خدمت همه دوستان 

الان که انتخابات تموم شده و روحانی رای آورده، دلم میخواد بشینیم کنار هم و یه گپ دوستانه بزنیم. 

خب اونایی که کاندیدای مورد نظرشون رای آورده، الان خوشحالند. یه سری معتقدند این شادی مال هشت سال پیشه چون همین تعداد هشت سال پیش رای دادیم و رای خونده نشد. با بحث تقلب کار ندارم چون یه سری کلا منکر میشن. همین آمار رو شما در نظر بگیرین. همین بیست و سه چهار میلیونی که به روحانی رای دادند. چطور میشه هشت سال پیش، چهارده میلیون بوده باشند؟؟ ظاهرا جای نفر اول و نفر دوم جابجا اعلام شده بود!!!! حالا کار ندارم. 

دوستانی که کلا عقاید منو قبول ندارند ـ من بارها گفته ام ـ خودتون رو اذیت نکنید. حرف هم رو که قبول نمی کنیم. چه جای بحثه؟ شما هم یه وبلاگ باز کنین و نظراتتون رو توش بنویسید.  

باور کنین جمعه مثلا ساعت نه شب، یکی اومده بود داشت به شدت تو همین کامنت دونی منو متقاعد میکرد که اشتی، روحانی این کارش و اون کارش بد بوده! بابا من رای خودمو ساعت هشت و نیم صبح دادم. اتفاقا نفر 55 هم بودم. دیگه الان میخوای نظر منو چطوری عوض کنی؟ کوتاه بیا. 

برای یکی از دوستامون هم نوشتم.  

فرق ما با شما همینه. ما همین الان هم به دولت انتقاد می کنیم. یعنی روش تعصب نداریم که همه کارهاشو بپذیریم. اگه جایی خطا کنه اعتراض می کنیم. تا نقد بشه، اصلاح بشه و مورد اشکال برطرف بشه. ولی شماها اینجوری نیستید. اگه کاندیداتون رای بیاره، با تعصب همیشه قبولش می کنین.  

دیگه نمیخوام در این زمینه بحث کنم. 

حرفم اینه.  

روحانی رئیس جمهور صد در صد مردم ایرانه. نماینده همه مونه. ما پشتش بودیم و بهش رای دادیم. از این به بعد اون باید بیفته جلو و وعده هاشو عملی کنه. اون باید ثابت کنه که لیاقت این میزان رای رو داره.شما دوستان هم اگه فکر میکنین تو همین انتخابات تقلب شده حتما اعتراض کنین. ما اعتراض کردیم و تاوانشم دادیم.  

وگرنه که با هم دست هم رو بگیریم و زندگی بهتر بسازیم. دوستان یه سری اومدند گفتند ما انتظار داشتیم تو اینجا رو بترکونی بعد از اعلام نتیجه. گفتم خب شادیها بیرونه و مردم حسابی دارند خوشحالی می کنند. اینجا دوستانی هستند که ماه ها بلکه سالها پای به پای خوشیها و ناخوشیهای من بوده اند. ممکنه نظرشون تو این مورد با من یکی نباشه.  

من ضمن تبریک به عزیزانی که کاندیدای مورد نظرشون رای آورده، ولی دیگه اینجا زیاد شلوغ کاری نمیکنم. همین که روحانی رای آورد و کشور تو حالت ثبات می مونه و ان شاالله اوضاع بهتر میشه، برام کافیه. به خصوص که حالت مریضی هم دارم و میگرنم هم  عود کرده و به قول مهدی، خسته این مدت هم هستم. البته از همه مون خیلی انرژی گرفته شد. ولی شکر خدا به خیر گذشت. 

همین کافیه. 

در هر حال ماها با هم دوستیم. مقابل هم نیستیم. کنار هم هستیم. به حرمت همه روزهای خوب و بدی که با هم بودیم. من دوست دارم همه در آرامش باشیم.  

یا حق